ترجمه : حسن کامشاد

 

تونی وبستر عادی بودن زندگی‌اش را پذيرفته: كار و بازنشستگی، ازدواج و طلاقی دوستانه. اما او هم مثل ما جوانی‌اش را درون خود نگه داشته و به سالمندی رسيده است. مهمترين واقعۀ عمرش دوستی با ايدريئن تيزهوش و مستعد فاجعه است؛ مريد آلبر كامو. چهل سال بعد دفتر خاطرات همين دوست كه طبق وصيتنامه به او واگذار شده، او را برمی‌انگيزد تا زندگی خود را بازخوانی كند. درك يك پايان برندۀ مهمترين جايزۀ ادبی بريتانيا در سال 2011 شد. رئيس هيئت داوران «بوكر» در توصيف آن گفت: «كتاب مايه‌های يك اثر كلاسيك انگليسی را دارد. اين داستانی است كه با انسان قرن بيست و يكم سخن می‌گويد.»